نحو
رؤیا تابعی؛ شجاع تفکری رضایی
چکیده
پژوهش پیش رو با هدف بررسی مقولۀ نحوی خرده‌جمله و شیوۀ اعطای حالت به گروه‌های اسمی درون آن در زبان کردی، گونۀ موکریانی، در چارچوب برنامۀ کمینه‌گرا صورت گرفته است. در این مقاله، به بررسی سه فرضیه در باب مقولۀ نحوی خرده‌جمله پرداخته‌ایم که مطابق آن‌ها سازۀ مذکور فرافکنی واژگانی از محمول آن، گروه تصریف و گروه زمان در نظر گرفته شده ...
بیشتر
پژوهش پیش رو با هدف بررسی مقولۀ نحوی خرده‌جمله و شیوۀ اعطای حالت به گروه‌های اسمی درون آن در زبان کردی، گونۀ موکریانی، در چارچوب برنامۀ کمینه‌گرا صورت گرفته است. در این مقاله، به بررسی سه فرضیه در باب مقولۀ نحوی خرده‌جمله پرداخته‌ایم که مطابق آن‌ها سازۀ مذکور فرافکنی واژگانی از محمول آن، گروه تصریف و گروه زمان در نظر گرفته شده است. تحلیلهای ارائهشده در این مقاله نشان میدهند که فرضیۀ اول سبب بروز مشکلاتی در اصل فرافکنی گسترده، شیوۀ اعطای حالت و نظریۀ ایکس تیره میشود. در فرضیۀ دوم، بهمنظور برآورده شدن الزامات گروه تصریف، قائل به وجود فرافکنهایی فاقد تجلی آوایی شدیم. در نظرگرفتن عناصر تهی در ساختهای زبانی همسو با ماهیت اصلی برنامۀ کمینه‌گرا مبنی بر بهینه بودن ساختهای زبانی نیست و با اصل اقتصاد مغایرت دارد. در تحلیل آخر، با استناد به «مطابقۀ چندگانه» هیرایوا (2001) و «وراثت مشخصه» چامسکی (2005; 2006)، مقولۀ نحوی خرده‌جمله در این گونه، گروه زمان در نظر گرفته میشود.
